Περιβάλλον και Υγεία: Διαιτολογία και χημεία των τροφών (Ι)

Λεύκωμα (Πρωτεΐνη)

Το λέυκωμα είναι χρήσιμο για το αίμα, τους μυς, τους αδένες, τα νεύρα και άλλους ιστούς του σώματος. Μεγάλη ποσότητα από λεύκωμα έχουν τα κρέατα, τ’ αβγά, τα ψάρια, το τυρί, τα φασόλια, τα μπιζέλια, οι φακές, τα καρύδια, τα ινδοκάρυα κλπ. Όταν όμως το σώμα παίρνει περισσότερο λεύκωμα απ’ όσο χρειάζεται για την ανοικοδόμηση των ιστών, το περίσσιο παθαίνει αποσύνθεση και προκαλεί την αυτοδηλητηρίαση με τα γνωστά της επακόλουθα, φορτώνει δε με περισσότερη εργασία το συκώτι και τα νεφρά που υποχρεώνονται να διώξουν από το σώμα τα δηλητήρια που προέρχονται από το αρχησιμοποίητο και αποσυντεθειμένο λεύκωμα των τροφών.

Ο Voigt προσδιόρισε σε 118γρ. το λεύκωμα που χρειάζεται ημερησίως το σώμα. Το 1887 όμως ο σοφός Hirsfeld κατέβασε το ποσόν τούτο στα 47 μόνο γρ. Μετά από λίγα χρόνια ο φημισμένος Fletcher και ο καθηγητής Chittenden, ύστερα από πολλά πειράματα σ’ ένα μεγάλο αριθμό αθλητών του Πανεπιστημίου Yale, έφεραν τη βάση του ημερησίου λευκώματος, στα 35 μόνο γρ.

Αλλά ούτε κι εδώ διετηρήθη για πολύ η βάσις. Εδώ και λίγα χρόνια ο πασίγνωστος θρεψολόγος και διαιτολόγος Hindhede, προς τιμήν του οποίου η Δανία ίδρυσε τελειότατο εργαστήριο θρεψολογίας, για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην νέα Επιστήμη, απέδειξε ότι ένας άνθρωπος ηλικίας 20-30 ετών και βάρους 70 κιλών δεν χρειάζεται παραπάνω από 25γρ. λευκώματος την ημέρα.

Ο Hindhede ανέθρεψε τα τέσσερα παιδιά του με δίαιτα απηλλαγμένη από ζωϊκό λεύκωμα. Τονίζει δε πως το πολύ λεύκωμα είναι επιβλαβέστατο γιατί εναποθηκεύεται στο σώμα και παθαίνει αποσύνθεση με αποτέλεσμα την παραγωγή επιβλαβεστάτων οξέων όπως το νιτρικόν, το φωσφορικόν, το θεϊκόν και κυρίως το ουρικόν οξύ, καθώς και αμμωνία.

Το λίγο λεύκωμα που χρειάζεται το σώμα μας, το βρίσκουμε στις φυτικές τροφές, και μάλιστα στην πρέπουσα αναλογία ως προς τ’ άλλα συστατικά.

Από τα δηλητήρια που παράγουν τα κρέατα και τα ψάρια είναι και το ουρικό οξύ που δεν παράγουν καθόλου σχεδόν οι φυτικές τροφές, όπως μας δείχνει ο παρακάτω πίναξ.

Οι αριθμοί δεικνύουν τα χιλιοστόγραμμα του ουρικού οξέως που παράγουν τα 100γρ. τροφών.
Κρέας 75-170
Νεφρό βοδιού 240
Πουλερικά 85-175
Ψάρια ποταμού 50-170
Ρέγγα 85
Σολωμός 75
Αστακός 70
Μπακαλιάρος 145
Σαρδέλες (κονσέρβα) 354
Αντσούγες 435
Όλα τα φρούτα και λαχανικά 0 ίχνος

Όσοι πάσχουν από διαταραχές που οφείλονται στις τοξίνες, πρέπει να ελαττώσουν τις ζωϊκές λευκωματούχες τροφές και ν’ αυξήσουν τις πλούσιες σε οργανικά άλατα φυτικές τροφές.

Ο παρακάτω διαφωτιστικός πίναξ μας δείχνει ότι υπάρχουν αρκετές φυτικές τροφές πλούσιες σε λεύκωμα. Προκειμένου δε να πάρει κανείς και λίγο ζωϊκό λεύκωμα είναι πολύ προτιμότερο να το αναζητήσει στο γάλα και τα προϊόντα του παρά στα κρέατα που, μαζί με το λεύκωμά τους, μας δίνουν και τα τόσο βλαβερά για το σώμα δηλητήρια, όπως είπαμε.

ΤΡΟΦΕΣ ΛΕΥΚΩΜΑ
Φυτικές τροφές
Σύκα ξερά 41γρ.
Χουρμάδες 20
Βατόμουρα 15
Σπανάκι 34
Μπρόκολα 20
Σκόρδα 50
Κουνουπίδι 20
Φασολάκια 35
Φασόλια 230

Φακές 250
Κουκιά 255
Μανιτάρια 35
Αγκινάρες 37
Μαϊντανός 20
Σέλινο 20
Λάχανο 22
Ελιές μαύρες 21
Σιτάρι 115
Ψωμί σιταρίσιο 100
Ψωμί άσπρο 55
Ψωμί από σίκαλη 65
Ψωμί Graham 65
Μπομπότα 85
Ρύζι αγυάλιστο 65
Ρύζι γυαλιστερό 40
Κάστανα 40

Λεπτοκάρυα 174
Καρύδια 157
Γαλακτοκομικά
Γάλα κατσικίσιο 35
Γάλα αγελαδινό 33
Κρέμα 40
Ξυνόγαλο 30
Γιαούρτι 35
Τυρί φέτα 175
Τυρί κασσέρι 290

Κρέατα
Κρέας χοίρου 120
Κρέας βοδιού 200
Κρέας προβάτου 171
Κότα 185

Ψάρια
Ρέγγα 150
Μπαρμπούνι 160
Κολιός 170
Μαρίδα 130

ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ

Οι υδατάνθρακες είναι απαραίτητοι στο σώμα για όλες τις φυσιολογικές του λειτουργίες. Αποτελούνται δε κυρίως από άμυλο και ζάχαρο. Άμυλο έχουν όλα τα δημητριακά γενικώς.

Άφθονο έχουν: το άσπρο ψωμί, τα μακαρόνια, το γυαλιστερό ρύζι κλπ.

Η Ιρλανδική πατάτα, η γλυκοπατάτα, οι μπανάνες και τα φυστίκια, περιέχουν επίσης πολύ άμυλο. Σχεδόν όλα τα χόρτα περιέχουν κάποια ποσότητα από άμυλο.

Τα λεγόμενα μη αμυλούχα χόρτα είναι εκείνα που περιέχουν ένα ελάχιστο ποσό αμύλου. Αυτά δε είναι τα εξής:
Φασολάκια, Μπιζέλια (αρακάς), Λάχανο, Μαρούλι,Ραπανάκια, Κουνουπίδι
Σέλινο, Μαϊντανός, Σπαράγγια, Κρεμμύδια,Σπανάκι,Αντίδια

Μερικά από τα χόρτα που έχουν αρκετό άμυλο είναι:
Πατζάρια, Κολοκύθι, Καρότα, Γλυκοκολόκυθο, Γογγύλι

Η μεγάλη κατανάλωσις μετουσιωμένων τροφών φέρνει φούσκωμα, πεπτικές διαταραχές, δυσκοιλιότητα, αμυγδαλίτιδα και φυματίωση ακόμη. Ενώ το άμυλο των φυσικών – μη μετουσιωμένων – τροφών, είναι ωφέλιμο.

Ο πιο πολύς κόσμος, δυστυχώς, τρέφεται κυρίως με φαμπρικαρισμένες αμυλούχες τροφές και ελάχιστα με πλούσιες σε οργανικά άλατα φυτικές τροφές.

Μερικές από τις φυσικές τροφές που περιέχουν αρκετό σάκχαρο είναι:
Γλυκά σταφύλια Μέλι Χουρμάδες
Γλυκά μήλα Σύκα Μπανάνες

Η ζάχαρη και τα γλυκίσματα γενικώς πρέπει ν’ αποφεύγονται όσο το δυνατόν για να λείψουν ο γαστρικός κατάρρους, η υπερχλωριδρίασις, ο διαβήτης και η αδράνεια του ήπατος.

ΛΙΠΟΣ

Το λίπος έχει διπλή επίδραση στο σώμα από όση έχουν το άμυλο και το σάκχαρο, αλλά απορροφάται πολύ δυσκολότερα.

Οι κυριότερες τροφές που είναι πλούσιες σε λίπη είναι:
Βούτυρο Κρέμα Κρόκος αβγού
Λίπος ζώων Ελαιόλαδο Μουρουνόλαδο
Καθώς και τα λάδια των ξηρών καρπών

Η πολύ χρήση λίπους προκαλεί πεπτικές διαταραχές, ανωμαλίες της χοληδόχου κύστεως και χλωριδρίαση. Κατά το καλοκαίρι πρέπει να ελαττώσει κανείς πολύ τις λιπαρές τροφές.

ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΑΛΑΤΑ

Τα οργανικά άλατα είναι απαραίτητα στην υγεία και σ’ αυτή τη ζωή ακόμη. Όπως γράφουμε και στην αρχή του τμήματος αυτού, το σώμα μας αποτελείται από 16 γνωστά οργανικά άλατα. Χωρίς τα οργανικά άλατα που βρίσκονται στις φυτικές κυρίως τροφές, η υγεία είναι αδύνατο να εξασφαλισθεί. (αναλυτικά στο επόμενο κείμενο)

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ

Οι βιταμίνες είναι από τα πιο απαραίτητα στοιχεία και βρίσκονται άφθονες στις διάφορες φυσικές τροφές. (αναλυτικά στο επόμενο κείμενο)

ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ

Την κυτταρίνη την προμηθεύεται το σώμα κυρίως από τα προϊόντα του κήπου. Είναι απαραίτητη για την κανονική περισταλτική ενέργεια των εντέρων. Γι’ αυτό τον λόγο πρέπει καθημερινώς η δίαιτά μας να περιλαμβάνει και μιά ποσότητα από λαχανικά. Έτσι

αποφεύγεται η δυσκοιλιότης και η αυτοτοξίνωσις. Το σιταρίσιο ψωμί πρέπει να γίνει από πλήρες αλεύρι, χωρίς να αφαιρεθεί ούτε το πίτουρό του. Δοκιμάστε τέτοιο ψωμί και θα κατενθουσιασθείτε. Είναι γευστικότατο όταν γίνεται χωρίς αλάτι. Πολλά χρόνια τώρα μεταχειριζόμαστε τέτοιο ψωμί κι έτσι είμεθα σε θέση να το εκτιμήσουμε και από ατομική πείρα. Το κοινό ψωμί μας φαίνεται σαν άχυρο και βαρύ.

ΦΡΟΥΤΑ

Ό,τι κάνει τα φρούτα να είναι η ωφελιμότερη τροφή για τον άνθρωπο είναι το σάκχαρο, τα οργανικά άλατα, οι βιταμίνες και τα διάφορα οξέα που περιέχουν. Τα οξέα των φρούτων είναι χρησιμότατα για το αίμα γιατί έχουν πάντα αλκαλική αντίδραση. Είναι επίσης ωφέλιμα γιατί επιδρούν ευεργετικά στις λειτουργίες της πέψεως κι έχουν φυσικές καθαρτικές ιδιότητες.

Τα φρούτα είναι και θεραπευτικά. Με τις διάφορες φρουτοθεραπείες έχουν θεραπευθεί αμέτρητοι ασθενείς.

Τα ξυνά και υπόξυνα φρούτα, όταν τρώγονται ώριμα και ωμά προμηθεύουν οργανικά πεπτικά υγρά, παρόμοια με την πεψίνη. Σ’ αυτά τα φρούτα βρίσκονται ο φώσφορος και ορισμένες ενώσεις που είναι χρησιμότατες για τον εγκέφαλο, τα νεύρα, το νωτιαίο μυελό, το μυελό των κοκκάλων και τους μυς.

Ξυνά φρούτα είναι τα εξής:
Λεμόνια Μανταρίνια Φράπα
Πορτοκάλια Ανανάς Κράνα
Κίτρο Βατόμουρα Φραγκοστάφυλλα

Υπόξυνα φρούτα είναι τα ακόλουθα:
Βερύκοκα Φράουλες Κεράσια
Μήλα Μηλοροδάκινα Αχλάδια
Δαμάσκηνα Ροδάκινα

Μερικά φρούτα είναι πολύ πλούσια σε σάκχαρο που είναι τόσο χρήσιμο στον οργανισμό. Το σάκχαρο που περιέχουν τα γλυκά φρούτα είναι πολύ πιο ανώτερο από τη συνήθη, τη μετουσιωμένη ζάχαρη του εμπορίου. Τα παιδιά κατά την ανάπτυξή τους και οι άνδρες που ασχολούνται με μεγάλη μυϊκή ενέργεια, έχουν ανάγκη από περισσότερο φρουτοσάκχαρο. Αυτή είναι πηγή ενέργειας και βρίσκεται στα φρούτα στην πρέπουσα χημική αναλογία με τα λοιπά οργανικά συστατικά, είναι δε ευκολοαφομοίωτη.

Γλυκά φρούτα είναι τα εξής:
Σύκα Χουρμάδες Καρπούζι
Σταφίδες Μούρα (ορισμένα) Πεπόνι
Δαμάσκηνα Σταφύλια