Η διοξίνη είναι ένα από τα πιο μελετημένα χημικά στον πλανήτη. Έχει βρεθεί παντού στο περιβάλλον και στα τρόφιμα. Προκαλεί ένα ευρύ φάσμα δυσμενών παρενεργειών όπως καρκίνο, γενετικά ελαττώματα, διαβήτη, μαθησιακές και αναπτυξιακές καθυστερήσεις, ενδομητρίαση και ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος. Είναι το πιο δραστικό ζωικό καρκινογενές που έχει ποτέ ελεγχθεί.
Τι είναι η διοξίνη και πώς δημιουργείται;
Η διοξίνη είναι μια οικογένεια χημικών που περιλαμβάνει άνθρακα, υδρογόνο και χλώριο. Υπάρχουν 75 διαφορετικές φόρμες διοξίνης, και η πιο τοξική είναι η 2,3,7,8 -tetrachlorodibenzo-p-dioxin ή TCDD. To TCDD δεν είναι σκόπιμα κατασκευασμένο. Αντιθέτως, είναι το αθέλητο υποπροϊόν των βιομηχανικών μεθόδων που χρησιμοποιούν ή καίουν χλώριο παρουσία οργανικών υλικών. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος της Αμερικής (ΕΡΑ), οι ανώτατες τρεις πηγές διοξίνης είναι τα δημοτικά απόβλητα, οι αποτεφρωτήρες των νοσοκομείων και τα βαρέλια που καίνε τα σκουπίδια στις πίσω αυλές. Επιπρόσθετες πηγές περιλαμβάνουν χημικές επεξεργαστικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν χλώριο για να φτιάξουν προϊόντα όπως χλωριούχο πολυβινίλιο (PVC) πλαστικό και φυτοφάρμακα και μύλους πολτού που χρησιμοποιούν χλώριο για να λευκαίνουν τον ξύλινο πολτό και να κάνουν το χαρτί λευκό.
Γνωρίζουμε ότι οι διοξίνες είναι στο σώμα μας; Πώς φτάνουν εκεί;
Σύμφωνα με την Αμερικάνικη ΕΡΑ ο μέσος όρος διοξίνης που βρέθηκε στον γενικό Αμερικάνικο πληθυσμό είναι γύρω στο επίπεδο που μπορεί να συνδεθεί με τις δυσμενείς παρενέργειες της υγείας που έχουν παρατηρηθεί στα ζώα και στους ανθρώπους. Η ΕΡΑ το ερμηνεύει αυτό με την έννοια ότι υπάρχει λίγο ή καθόλου "περιθώριο έκθεσης", εννοώντας ότι είμαστε σχεδόν "γεμάτοι" και ότι επιπρόσθετη έκθεση διοξίνης μπορεί να καταλήξει σε δυσμενείς παρενέργειες της υγείας.
Η ΕΡΑ είναι ανένδοτη στο ότι το 90% της διοξίνης που οι μέσοι Αμερικανοί εκτείθονται προέρχεται από την τροφή που ανελλιπώς τρώμε, όπως κρέας, γαλακτοκομικά και προϊόντα ψαριού. Οι αγελάδες παραγωγής γάλακτος και τα βοοειδή αφομοιώνουν την διοξίνη τρώγοντας γρασίδι ή κτηνοτροφή που έχει μολυνθεί από αερομεταφερόμενες διοξίνες που κατακάθονται στο έδαφος και στα φυτά. Τα ζώα αφομοιώνουν και συγκεντρώνουν διοξίνη στο σώμα τους, την οποία καταναλώνουμε και συγκεντρώνουμε στο σώμα μας όταν τρώμε τροφή πλούσια σε ζωικά λίπη, όπως κρέας, ψάρι και γαλακτομικά προϊόντα.
Οι αερομεταφερόμενες διοξίνες μπορούν να μεταφερθούν σε μακρινές αποστάσεις από τις πηγές τους. Μελέτες έχουν δείξει ότι άνθρωποι στην αρκτική περιοχή του πλανήτη έχουν μερικά από τα υψηλότερα επίπεδα διοξίνης και άλλων μολυσματικών ουσιών που εμμένουν στο σώμα για χρόνια αν και είναι εκατοντάδες μίλια μακριά από κάθε πρωτεύουσα πηγή. Τελικά, οι αερομεταφερόμενες διοξίνες κατακάθονται στην γη όπου γίνονται πρωταρχικό μολύνον υλικό της τροφικής μας αλυσίδας. Οι διοξίνες που εκκενώνονται ή περνούν στην υδροροή κατακάθονται στον πάτο και θάβονται σε ιζήματα.
Πώς οι διοξίνες επηρρεάζουν την υγεία μας;
Η διοξίνη είναι γνωστό καρκινογενές. Η Διεθνής Υπηρεσία Μελέτης Καρκίνου (IARK), η οποία είναι μέρος της Οργάνωσης της Παγκόσμιας Υγείας , το ταξινόμησε ως καρκινογενές το 1997. Ο κίνδυνος για καρκίνο από διοξίνη είναι 1 προς 100 για μερικούς ανθρώπους. Αυτό είναι το χειρότερο σενάριο. Είναι για τους περισσότερο ευαίσθητους ανθρώπους μεταξύ του 5% του πληθυσμού που απορροφούν την περισσότερη διοξίνη. Για τον μέσο άνθρωπο, η ΕΡΑ εκτιμά το επίπεδο του κινδύνου στο 1 προς 1000, το οποίο επίσης είναι ένα σοβαρό επίπεδο κινδύνου. Το γενικά αποδεκτό επίπεδο κινδύνου για την ΕΡΑ είναι το 1 προς 1.οοο.000.
Η διοξίνη προκαλεί επίσης ένα ευρύ σύνολο μη καρκινικών παρενεργειών όπως αναπαραγωγικές, αναπτυξιακές, ανοσολογικές και ενδοκρινικές παρενέργειες και στα ζώα και στους ανθρώπους. Οι μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η έκθεση στην διοξίνη συνδέεται με την ενδομητρίαση, με την μειωμένη γονιμότητα, με τις αποβολές κυήσεως, με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης, μειωμένο αριθμό σπέρματος, γενετικά ελαττώματα και ανικανότητα μάθησης. Στα παιδιά, η έκθεση στην διοξίνη έχει συνδεθεί με μείωση του IQ, καθυστερήσεις στην ψυχοκίνηση και νευροανάπτυξη, και στην μεταβολή της συμπεριφοράς, όπως υπερδραστηριότητα.
Οι παρενέργειες στο ανοσοποιητικό σύστημα φαίνεται να είναι ανάμεσα στα περισσότερο ευαίσθητα σημεία που έχουν μελετηθεί. Μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η διοξίνη μειώνει την ανοσολογική ανταπόκριση και αυξάνει την επιδεκτικότητα σε μεταδοτικές ασθένειες. Σε μελέτες σε ανθρώπους, η διοξίνη συνδέθηκε με κατάπτωση του ανοσοποιητικού συστήματος και μεταβολές της ανοσολογικής κατάστασης οδηγώντας σε αυξημένες μολυσματικές ασθένειες. Η διοξίνη επίσης μπορεί να διαταράξει την φυσιολογική ορμονική λειτουργία. Η διοξίνη προκαλεί περισπασμό στα επίπεδα του θυροειδούς στα νήπια και στους ενήλικους, μεταβάλει την ανοχή της γλυκόζης, και έχει συνδεθεί με τον διαβήτη.
Πηγή:
No comments:
Post a Comment