Προστατεύω το δάσος από την αμέλεια

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΛΕΙΑ

1. Τα αναμμένα τσιγάρα που πετιούνται στα δάση, αλλά και μακριά από αυτά, είναι η πρώτη αιτία φωτιάς εξ αμελείας. Η καύτρα του τσιγάρου δημιουργεί υψηλές θερμοκρασίες μέχρι και 800^ο C. Δηλαδή μπορεί εύκολα να προκαλέσει φωτιά σε ξηρές βελόνες ή ξερά φύλλα.

2. Το κάψιμο της καλαμιάς και των κλαδεμένων κλαδιών από τους αγρότες αποτελεί απαραίτητη γεωργική εργασία. Χωρίς τους κανόνες ασφαλείας όμως γίνεται η δεύτερη αιτία φωτιάς εξ αμελείας. Το κάψιμο πρέπει να γίνεται μόνο πολύ νωρίς την Άνοιξη και πολύ αργά στο τέλος του Φθινοπώρου, όταν η βλάστηση στο δάσος είναι υγρή και είναι πρακτικά αδύνατον να πάρει φωτιά. Δεν πρέπει να γίνεται αργά την Άνοιξη και νωρίς το Φθινόπωρο και κυρίως όχι το Καλοκαίρι, γιατί μπορεί χωρίς να το θέλουμε να προκαλέσουμε φωτιά.

Τα χόρτα του κήπου, για τον ίδιο λόγο, δεν πρέπει να καίγονται όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από 30^ο C και υπάρχει δάσος σε απόσταση μέχρι και 500μ. Τα οργανικά σκουπίδια, όπως τα χόρτα και τα φύλλα των δέντρων που πέφτουν, μπορούν να γίνουν λίπασμα για τον κήπο, μ’ έναν πολύ απλό τρόπο.

3. Οι επισκέπτες του δάσους:

α. Δεν πρέπει ν’ ανάβουν φωτιές μέσα στο δάσος ή και σε απόσταση 500μ. μακριά από το δάσος, όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από 30^ο C και φυσούν δυνατοί άνεμοι. Αν πάτε στο δάσος πάρτε μαζί σας έτοιμα τρόφιμα και μην ανάβετε υπαίθριες ψησταριές.

Αν ζείτε κοντά σε δάσος καλύψτε όλα τα ανοίγματα των καπνοδόχων και τις υπαίθριες ψησταριές με σήτα. Η σήτα προστατεύει το δάσος από τις καύτρες της δικής μας φωτιάς αλλά και το σπίτι από τις καύτρες ενός δάσους που καίγεται.

β. Πρέπει να προσέχουν πού πετάνε τα σκουπίδια τους, να έχουν μαζί τους μια σακούλα και να μην τα πετούν μέσα στο δάσος. Ένα γυάλινο μπουκάλι, για παράδειγμα, ή κομμάτι γυαλιού που το βλέπει ο ήλιος, όταν έχει πολύ ζέστη, μεταμορφώνεται σε φακό και εστιάζει τις ακτίνες του ήλιου στην καύσιμη ύλη του εδάφους, όπως στα φύλλα, στα χόρτα ή στις βελόνες και προκαλείται φωτιά.

γ. Πρέπει ν’ αποφεύγουν να περιφέρονται με μοτοσικλέτες στα δάση, όταν υπάρχουν υψηλές θερμοκρασίες, πάνω από 30^ο C. Οι σπινθήρες της εξάτμισης μπορούν να προκαλέσουν φωτιά. Τα καταλυτικά αυτοκίνητα, επίσης, διατηρούν τη θερμότητά τους γι’ αρκετή ώρα αφού σταματήσουν και μπορούν να δημιουργήσουν ανάφλεξη στα άγρια χόρτα.

4. Οι εργαζόμενοι στο δάσος πολλές φορές προκαλούν φωτιές εξ αμελείας. Η ανάγκη χρήσης της φωτιάς από δασοφύλακες ή θηροφύλακες κυρίως για μαγείρεμα, ζεστό νερό ή το άναμμα ενός τσιγάρου, δημιουργεί κινδύνους. Οι μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν καπνό για την εργασία τους στις κυψέλες και πετούν τις άχρηστες κυψέλες στα δάση. Τα αλυσοπρίονα των υλοτόμων δημιουργούν σπινθήρες που μπορούν να εξελιχθούν σε φωτιά μετά από πολύ ώρα αφού αυτοί φύγουν. Επίσης, αφήνουν υλικά που δεν μπορούν να πουλήσουν, όπως λεπτά κλαδιά με τις βελόνες ή τα φύλλα τους, φλοιούς δέντρων, πριονίδια και ροκανίδια που μπορούν εύκολα να πάρουν φωτιά. Οι ρητινοσυλλέκτες αφήνουν πλαστικούς σάκους. Οι βοσκοί αφήνουν παλιά ξύλινα σκεύη, έπιπλα, κουβέρτες και ρούχα που αποσυντίθεται πολύ αργά ή καθόλου.

5. Άλλες αιτίες: Τα κλαδιά των δέντρων που μπλέκονται με τα ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ, που περνούν μέσα από τα δάση βραχυκυκλώνουν και μπορεί να προκαλέσουν φωτιά. Πριν το καλοκαίρι τέτοια κλαδιά πρέπει να κλαδεύονται.

Πηγή: Μαθαίνοντας να ζούμε με τις δασικές πυρκαγιές - Δρ. Παύλος Κωνσταντινίδης